Ποια ήταν η εμπειρία μου από τον πρώτο μου αγώνα στα 10Κ; Μια επική καταστροφή. Τ΄ορκίζομαι στα nikeμου! Και ποια, εγώ που πρώτα ζω και έπειτα γράφω (εντάξει, όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά). Μιλάμε ότι-μόλις-και-μετά-βίας-μπόρεσα-να-φτάσω-στο-τέρμα-και-πάλι-καλά-που-δεν-με-σήκωσαν! Εάν ετοιμάζεσαι για έναν αγώνα δρόμου τις επόμενες μέρες ή μήνες μάθε τι ΔΕΝ πρόκειται να σου πουν αυτοί που ξέρουν (ή αυτοί που γράφουν). Διάβασε: Σιχαίνεσαι το τρέξιμο; 20 σπουδαίοι λόγοι για να το αγαπήσεις
1 Προπονήσου στον χώρο του αγώνα
Μπορεί τα πρώτα 5 χιλιόμετρα να τα έβγαζα μια χαρά, και τα 6 και τα 7 αλλά ποτέ δεν είχα τσεκάρει πώς θα ένιωθα καλύπτοντας και τα υπόλοιπα χιλιόμετρα. Μέχρι την ημέρα του αγώνα. Έτσι, όταν έφτασα στα μισά του δρόμου και αισθάνθηκα ανακατωσούρα στο στομάχι νόμιζα ότι πλησίαζε το τέλος μου ή το τέλος του καταραμένου δρόμου τέλος πάντων. Τα 30, 40 τόσα λεπτά του αγώνα είχαν μεταμφιεστεί σε 2 εφιαλτικούς αιώνες κι ο δρόμος συνέχιζε και συνέχιζε και τελειωμό δεν είχε! Εάν λοιπόν έχεις πρόσβαση στον χώρο του αγώνα τρέξε σε διάφορα τμήματα για να εξοικειωθείς, ή τουλάχιστον κάνε την πορεία με ένα ποδήλατο ή το αυτοκίνητό σου για να μάθεις τη διαδρομή ώστε να έχεις μια ιδέα. Διάβασε: Είσαι στο τρέξιμο; Αυτά είναι τα 7 πράγματα που πρέπει να προσέχεις αν είσαι αρχάριος
2 Δεν είναι κακό να πάρεις έναν προπονητή
Μπορείς να προπονηθείς με έναν προπονητή ή έναν γυμναστή για να είσαι σίγουρος ότι θα τα καταφέρεις και θα τρέξεις με ασφάλεια. Εάν εσύ που διαβάζεις αυτήν τη στιγμή και δεν γυμνάζεσαι αλλά ψήνεσαι να πας σε ένα runningevent, καλό είναι να ακολουθήσεις οδηγίες από κάποιον προπονητή, πριν τρέξεις, ώστε να ευχαριστηθείς και τον αγώνα και να μη ζοριστείς.
3 Απόκτησε ευελιξία
Είμαι σίγουρη ότι κάτι είχα ακούσει για τους καμπτήρες του ισχίου μέχρι που προπονήθηκα για τον μεγάλο αγώνα. Και τότε απέκτησα έναν σκληρό κόμπο στη μία πλευρά των γλουτών μου! Έπρεπε να βλέπω φυσιοθεραπευτή δύο φορές την εβδομάδα και να κάνω μασάζ στον μελανιασμένο πισινό μου. Τι θέλω να σου πω όσο το δυνατόν πιο σύντομα; Κάνε διατάσεις μετά από κάθε τρέξιμο. Μην το ξεχνάς. Θα βρεις ενδιαφέρον το: Τι μπορεί να σου συμβεί αν δεν κάνεις διατάσεις μετά από το τρέξιμο;
4 Μη δοκιμάσεις τίποτα καινούριο την ημέρα του αγώνα
Αυτό ισχύει και για ό, τι τρως και ό,τι πίνεις πριν και κατά τη διάρκεια του αγώνα, καθώς και ό,τι φοράς από το κεφάλι μέχρι τα πόδια. Σε έναν αγώνα φόρεσα μια ολοκαίνουρια μπλούζα (για να βγάλω selfie τρομάρα μου) αλλά κοκκίνισαν οι μασχάλες μου και το τσούξιμο ήταν – πως να το πω ευγενικά: άουτς – γαμώτο μου! Ευτυχώς που κάποιος εθελοντής μου έδωσε λίγη βαζελίνη και είδα σωτηρία, αλλιώς ακόμη οι μασχάλες μου θα φλέγονταν ακόμα σαν τον Μισισίπι! Και ναι, έχω να σου πω το εξής: η βαζελίνη είναι φίλη σου! Πάει και τελείωσε.
5 Μπορείς πάντα να περπατήσεις ξέρεις…
Είναι τόσο εύκολο να παρασυρθείς από τον ενθουσιασμό και τις ζητωκραυγές του πλήθους όταν τρέχεις, που αυτό ίσως μερικές φορές να είναι καταστροφικό για το σώμα σου, εάν το πιέσεις περισσότερο απ΄όσο πρέπει και δεν ακούσεις να σου φωνάζει «σταμάτα/πονάω/είσαι τρελός;». Υπενθύμιζε στον εαυτό σου ότι δεν πειράζει να επιβραδύνει, αν αυτό είναι απαραίτητο. Αν είσαι εντελώς αγύμναστος, θέλει μεγάλη προσπάθεια και είναι προτιμότερο να κάνεις γρήγορο βάδην, ώστε να καταφέρεις να τερματίσεις. Αυτοί που γυμνάζονται, κάνουν βάρη και αερόβια άσκηση, σαφώς μπορούν να αντεπεξέλθουν πολύ πιο εύκολα. Ίσως να μην κόψεις πρώτος το νήμα και να μην πάρεις το κύπελλο αλλά ένα μετάλλιο συμμετοχής γύρω από το λαιμό σου θα είναι η επιπλέον δικαιολογία για να απολαύσεις μια μπύρα μετά τον αγώνα και μια selfieγια το instragramμε την πρωτότυπη λεζάντα: Oops! Ididit (again)!
Καλά χιλιόμετρα!
Φίλια Μητρομάρα, wefiter, fitness enthusiast