Fitness

Οι 7 νόμοι της προπόνησης του Dr Hatfield

Γιατί όποιος έχει σημειώσει παγκόσμιο ρεκόρ άρσης βαρών από squat σε ηλικία 45 ετών, με 459 κιλά (!), δικαιούται να εκφέρει άποψη και να την ακούσουμε σοβαρά.

Κορυφαίος γυμναστής κολλεγίου στην Αμερική, ο οποίος είχε γράψει περισσότερα από 60 βιβλία σχετικά με την γυμναστική και το bodybuilding, είχε να σχολιάσει για τους νόμους του:

«Αν κάτι ονομάζεται νόμος, ονομάζεται νόμος για ένα λόγο. Σημαίνει ότι πρέπει να ακολουθήσεις τον νόμο. Αν παραβιάσεις τον νόμο, τότε πηγαίνεις στην φυλακή ή πληρώνεις τις συνέπειες.»

Ο Νόμος των Ατομικών Διαφορών

Ο καθένας έχει διαφορετικές δυνάμεις και αδυναμίες, οι οποίες πρέπει να λαμβάνονται υπ' όψιν για το πρόγραμμα άσκησης. Κανένα πρόγραμμα δεν κάνει για όλους. Αυτή η πραγματικότητα μας βρίσκει όταν βλέπουμε την κατασκευή του ισχύου. Μπορείτε να δείτε τις αισθητές διαφορές και να φανταστείτε πως αυτοί οι δύο άνθρωποι είχαν διαφορετικό μηχανισμό squat. Ο νόμος επεκτείνεται και πέρα από τον τρόπο και την τεχνική, επειδή οι άνθρωποι έχουν διαφορετική δύναμη, δυνατότητα αποθεραπείας, συντονισμό κινήσεων και κινητικότητα για να πούμε για λίγες διαφορές.

 

Η Αρχή της Υπεραντιστάθμισης.

Τα σώματά μας αντιδρούν στο στρες με την υπεραναντιστάθμιση, ώστε να μπορούν να ξαναντέξουντο στρες στο μέλλον. Αυτή η αρχή είναι ο λόγος που όλοι οι πρωτάρηδες βλέπουν μεγάλες αλλαγές όταν αρχίζουν ένα πρόγραμμα.

 

Η Αρχή της Υπερφόρτωσης

Για να υπεραναπληρώσει το σώμα σας, πρέπει να το φορτώσετε με κάτι παραπάνω από όσο έχει ξαναντιμετωπίσει ήδη. Αυτός είναι ο λόγος που ο κόσμος βρίσκει plateau στα κέρδη του με τον χρόνο. Γίνεται όλο και πιο δύσκολο να στρεσάρεις το σώμα σε βαθμό που δεν έχει ξαναστρεσαριστεί.

 

Η Αρχή της Ειδικής Πρσαρμογής στην Απαιτητέα Ζήτηση

Το βασικό νόημα αυτής της αρχής είναι ότι πρέπει να «φορολογήσουμε» (σ.σ. Ναι λέει Tax!) το σώμα μας, στο ίδιο ποσοστό που επιθυμούμε βελτίωση.  Αν θέλεις εκρηκτικότητα πρέπει να προπονηθείς με εκρηκτικότητα. Αν θες να δυναμώσεις πρέπει να προπονηθείς στην δύναμη. Ένα απλό παράδειγμα είναι η συχνή κριτική στις πολλές επαναλήψεις στις Ολυμπιακές Άρσεις στο Crossfit. Αυτές οι άρσεις με πολλές επαναλήψεις, μπορούν να σε βοηθήσουν να φτιάξεις την αεροβική ή γλυκολυτική ικάνοτητα, αλλά δεν μπορούν να σε βοηθήσουν στο χτίσιμο Ολυμπιακού επιπέδου δύναμης άρσης.

 

Η Χρήση κα Κατάχρηση του Νόμου της Ικανότητας Αντιστροφής

Το πρώτο μέρος λέει πως πρέπει να συνεχίζουμε να προπονούμαστε σε μια ικανοτητα ή θα χάσουμε αυτήν μας την δυνατότητα (κάντο ή χάστο). Η δεύτερη όμως αρχή ορίζει ότι όταν το μάθεις και το χάσεις, η επαναφορά στο προηγούμενο επίπεδο είναι γρηγορότερη από όσο σου πήρε να προπονηθείς αρχικά! Η ιδέα είναι ότι έχουμε ρίξει τις νευρολογικές βάσεις που κάνουν ευκολότερη την ανάκτηση της λειτουργίας, ακόμα και αν την έχουμε χάσει.

Ένα απλό παράδειγμα είναι το ποδήλατο. Μπορεί να έχουν περάσει χρόνια, αλλά μπορούμε να ανεβούμε πάνω αρκετά εύκολα και να το ξαναμάθουμε. Για την προπόνηση δύναμης μπορεί να πάρει λίγο καιρό παραπάνω να φτάσουμε τα παλαιότερα επίπεδα, αλλά και άλι είναι γρηγορότερα από κάποιον που δεν έχει περάσει την εκπαίδευση μας. 

 

Η Αρχή της Εξειδίκευσης

Ο Πάβελ Τσατσούλιν ονομάζει αυτή την αρχή γρασάρωντας το χάρισμα. Αν θες να γίνεις καλύτερος σε κάτι. Κάνε αυτό το κάτι. Ο Νόμος αυτός δεν υπαινίσεται ότι δεν θα κάνουμε βοηθητικές ασκήσεις, αλλά ότι θα δώσουμε περισσότερη βαρύτητα στον άμεσο στόχο μας.

 

Το Γενικό Προσαρμοστικό Σύνδρομο

Αυτή η Αρχή περιλαμβάνει κάποιες από τις προηγούμενες Αρχές μέσα της καθώς έχει 3 στάδια:

  1. Το στάδιο του Συναγερμού που συμβαίνει όταν το σώμα αντιδρά στην εφαρμογή στρεσαρίσματος προπονησης (σαν την αρχή της υπεφόρτωσης.
  2. Το στάδιο της αντίστασης είναι όταν οπι μύες μας αταπεξέρχομνται στο αυξανόμενο φορτίο στρεσαρίσματος που τους επιβάλουμε. Μοιάζει με την υπεραντιστάθμιση!
  3. Το τελικό στάδιο είναι αυτό της εξάντλησης, όπου αν συνεχίσουμε θα αναγκαστούμε να σταματήσουμε από το πολύ στρες.

 

Αυτό το σύνδρομο έχει ανανεωθεί και μετονομαστεί ως μοντέλο Άθλησης-Κόπωσης. Ένα μεγάλο μέρος των αλλαγών αναφέρεται στις διαφορές μεταξύ μέσω και elite αθλητών και της αντίδρασής τους στην κόπωση.