Η μοναξιά του πολεμιστή του φωτός και του νερού θα μπορούσε δικαιωματικά να το ανήκει ως τίτλος και αυτό γιατί το άθλημά του δεν έχει κερκίδα. Η δική του κερκίδα η αγάπη και η εκτίμηση του κόσμου. Αυτό μετράει για εκείνον και το έχει αποδείξει πολλές φορές.
Ο Νίκος Κακλαμανάκης από το 1986 συμμετέχει σε διεθνείς αγώνες. Έχει πάρει μέρος σε πέντε Ολυμπιακούς Αγώνες ενώ κατέχει ένα χρυσό και ένα ασημένιο ολυμπιακό μετάλλιο. Το 2004 άναψε τη φλόγα στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας ενώ το 1997 έκανε με μια σανίδα τον διάπλου του Αιγαίου από το Σούνιο ως την Κρήτη σε δύο ημέρες. Σήμερα ζει στην Κρήτη με την οικογένειά του. Στο πλαίσιο της παρουσίασης του safewatersports όπου ο Νίκος Κακλαμανάκης από το δική του θέση υποστηρίζει την ιδιωτική πρωτοβουλία για την ασφάλεια στα θαλάσσια σπορ εξήγησε στη Φίλια Μητρομάρα και στο wefit.gr τι είναι το πιο επικίνδυνο με όσους ασχολούνται με τα σπορ του νερού: «να υποτιμούμε τη θάλασσα. Είναι επικίνδυνο να θεωρείς τον εαυτό σου μεγάλο, όταν ζεις καθημερινά μέσα στην θάλασσα» λέει χαρακτηριστικά. Ο γιος του ανέμου μίλησε στη Φίλια Μητρομάρα και το wefit.gr για την αναγκαιότητα της ασφάλειας των θαλάσσιων σπορ.
Τι σας έχει μάθει η θάλασσα όλα αυτά τα χρόνια;
Ο αθλητισμός με έμαθε να ακούω, να προσαρμόζομαι και να προλαβαίνω καταστάσεις. Αυτά που με έμαθε ο αθλητισμός είναι αυτά που πρεσβεύει και το Safe Water Sports. Ένα πολύ σημαντικό μάθημα ζωής επίσης είναι να νιώθω ταπεινός, να μην αισθάνομαι «μεγάλος» στη θάλασσα. Από και και πέρα πρέπει να είμαι ευέλικτος στις καταστάσεις και να μπορώ να προσαρμόζομαι σε ό,τι συμβαίνει. Αυτό βοηθά κυρίως στο να μη φοβάμαι: η θάλασσα είναι το μοναδικό μέρος όπου νιώθω σιγουριά και δεν φοβάμαι ότι ξαφνικά θα υποχωρήσει και θα με καταπιεί αρκεί να είμαι alert: να προλαμβάνω τις καταστάσεις.
Ποια είναι τα πράγματα που θα πρέπει να προσέχει κάποιος όταν ασχολείται με τα water sports;
Το να απομονώσουμε κάποιους παράγονες δεν σημαίνει ότι θα αποφευχτεί κάποιος πιθανός τραυματισμός. Είναι αναγκαίο να ενώσουμε όλοι τις δυνάμεις μας για να γίνουμε χρήσιμοι. Το να πούμε πρόσεχε τον άνεμο, το κύμα, τον εκπαιδευτή ή τον εξοπλισμό δεν αρκεί, μπορεί κάποιος παράγοντας να μείνει έξω. Το πιο βασικό στην ασφάλεια των θαλασσίων σπορ, πέρα από τη σύνεση και την κοινή λογική, είναι να είμαστε όλοι ενωμένοι, από τον τομέα του ο καθένας. Είτε είμαι εγώ που πάω το παιδί μου να αθληθεί είτε ο άνθρωπος που ζει από αυτά τα σπορ, ενοικιάζει εξοπλισμό κλπ πρέπει όλοι μας να σεβόμαστε το χώρο που αγωνιζόμαστε, τη θάλασσα, και την αξία αυτή να την περνάμε στα παιδιά μας.
Γιατί αποφασίσατε να ασχοληθείτε εθελοντικά;
Τα στοιχεία είναι τρομακτικά: κάθε χρόνο 50.000 Ευρωπαίοι πολίτες τραυματίζονται, συμμετέχοντας σε θαλάσσια σπορ ή και σε δραστηριότητες με σκάφη. Ο πνιγμός είναι η δεύτερη κύρια αιτία θανάτου για τα παιδιά από τη βρεφική ηλικία έως την ηλικία των 18 ετών, με περισσότερους από 5.000 θανάτους ετησίως (σε ευρωπαϊκό επίπεδο). Χρειάζεται λοιπόν θέσπιση και εφαρμογή κανονισμών ασφάλειας καθώς και η παροχή σαφών οδηγιών σε όσους ασχολούνται με τα θαλάσσια σπορ και τα παιχνίδια για να προληφθούν οι τραυματισμοί. Προτιμώ λοιπόν να αναλάβω την ευθύνη να μην πνιγεί κάποιος στη θάλασσα με το να διαδώσω την αναγκαιότητα της ασφάλειας στα θαλάσσια σπορ.