Το να προκαλέσω τον εαυτό μου -δεν θέλω και πολύ- και να πέσω σε μια λίμνη από ιδρώτα, στην φρενίτιδα των 10 χιλιομέτρων φαινόταν καλή ιδέα στην αρχή και παρόλο που ο στόχος είναι εφικτός, προετοιμάζω τον εαυτό μου για κάθε ενδεχόμενο. Δέκα χιλιόμετρα μέσα σε μια ώρα δεν ακούγεται και τόσο δύσκολο. Γίνεται όμως too much όταν συνειδητοποιώ πως η δουλειά μου αυξάνεται, το γυμναστήριο είναι κλειστό για ανακαίνιση και ο καιρός έχει απίστευτη υγρασία.
Όταν προσπαθείς να περάσεις πάνω από ένα μωρό που τώρα μαθαίνει να περπατάει, ενώ ταυτόχρονα προσφέρεις συμβουλές σε μια έφηβη, σημαίνει πως το να βρεις χρόνο για τρέξιμο είναι μια πρόκληση από μόνο του. Δεν ανησυχώ, γιατί ξέρω ότι κάποια στιγμή θα φτάσω τον στόχο. Απλά πρέπει να αποδεχθώ, ότι δεν θα γίνει μέσα στις επόμενες δύο εβδομάδες. Αυτό που έμαθα αυτήν την εβδομάδα είναι ότι το να προσπαθείς να κλέψεις έστω και δυο λεπτά από τον πολύτιμο χρόνο σου είναι δύσκολο, και γίνεται ακόμη δυσκολότερο όταν αποφασίζεις να συναγωνιστείς το αφεντικό σου (ο οποίος απ' ότι ακούγεται τρέχει με την ταχύτητα σωστού αθλητή). Ίσως πρέπει να ορίσω ημερομηνία κάπου μέσα στο 2015 για αγώνα. Φαίνεται ότι ετοιμάζω πολύ τον εαυτό μου και ναι, μόλις είπα αγώνα! Μείνετε συντονισμένοι.
Δεν μπορώ να τρέξω όποτε θέλω και με ικανοποιεί που βλέπω πως τρέχω με συνέπεια 7 λεπτά/χιλιόμετρο, αλλά υπάρχουν άλλοι, καλύτεροι τρόποι προπόνησης που παίρνουν πολύ λιγότερο χρόνο, με τα ίδια αποτελέσματα. Αυτήν την εβδομάδα λοιπόν, ενώ η δουλειά και οι οικογενειακές υποχρεώσεις πιάνουν πολύ από τον χρόνο μου, πάω στο πάρκο με το μωρό. Ενώ μπουσουλάει τριγύρω, μπορώ να κάνω pull ups στην παιδική χαρά. Γίνετε λοιπόν δημιουργικοί!
Είμαι πραγματικά χάλια στα pull ups αλλά η προσπάθεια και μόνο θα δώσει δύναμη στα μικροσκοπικά μου χέρια. Tο τρέξιμο μεγάλων αποστάσεων είναι κουραστικό για τα χέρια και νομίζω ότι πολλοί το ξεχνούν συχνά αυτό. Στην επιστροφή με το καρότσι, αντί για περπάτημα μπορώ να κάνω μικρά σπριντς. Ευτυχώς το καρότσι είναι τέλειο , με τρεις ρόδες, φρένο και λουρί , και έτσι μπορώ κάνω ό,τι θέλω. Σίγουρα κάποιοι θα με κοιτάξουν περίεργα, αλλά τίποτα δεν είναι τόσο αστείο όσο η έκφραση στο πρόσωπο του μικρού Brendan όταν ο αέρας τον χτυπά στα μάτια, ενώ τρέχουμε κατά μήκος της ακτής. Αυτά τα δύο πράγματα θα με βοηθήσουν στην απόδοσή μου στο τρέξιμο. Όχι μόνο προσπαθώ να φτάσω τον στόχο μου, αλλά είμαι και καλή μαμά…
Έκανα καλή δουλειά, λέω να επιβραβεύσω τον εαυτό μου με ένα ωραίο ποτήρι κρασί, για να συνοδεύσει το γεμάτο σε πρωτεΐνες βραδινό μου…