Περπατήσαμε μια δύσκολη αλλά αρκετά όμορφη διαδρομή με αφετηρία την Στενή Ευβοίας και προορισμό την κορυφή της Δίρφυς, μέσω των μονοπατιών Σ1 και Σ2.
Την πρώτη φορά που θα περπατήσεις σε κάποιο Ευβοϊκό μονοπάτι θα νιώσεις κάτι που δεν περιγράφεται εύκολα. Καλύτερα απ΄ όλους το έχει προσεγγίσει ο Πολ Όστερ, ο οποίος αν και δεν έχει βρεθεί ποτέ κάτω από την επιβλητική σκιά των ελάτων και δεν έχει ισορροπήσει σε «σάρα», έχει ωστόσο αφιερώσει μερικές πολύ εύστοχες λέξεις στα πολύτιμα τοπία που αλληλεπιδρούν με τον επισκέπτη τους.
Στην κορυφή της Δίρφυς
Η Δίρφη, το ψηλότερο βουνό της Εύβοιας, έχει υψόμετρο 1.743 μέτρα και καταλαμβάνει την 93η θέση στην υψομετρική κατάταξη των ελληνικών βουνών. Παρόλα αυτά, θεωρείται ως ένα από τα ωραιότερα και άγρια βουνά της Ελλάδας, με εντυπωσιακό ανάγλυφο, μεγάλη βιοποικιλότητα και ιδιαίτερο μικροκλίμα.
Η πορεία
Αν ξεκινήσεις νωρίς από την Αθήνα σε λιγότερο από μιάμιση ώρα θα βρεθείς στο πανέμορφο χωριουδάκι της Στενής, με τα σκιερά πλατάνια και τα τρεχούμενα νερά.
Από τη Στενή ξεκινούν τρία βασικά μονοπάτια (Σ1, Σ2, Σ3) τα οποία οδηγούν στην κορυφή (Σ1), στο καταφύγιο (Σ1, Σ2) και στο Ξεροβούνι (Σ3) που βρίσκεται απέναντι από την κορυφή της Δίρφης.
Εμείς πήραμε το κλασσικό μονοπάτι ανάβασης από τη Στενή στο καταφύγιο της Δίρφης, ξεκινώντας ακριβώς πίσω από το γήπεδο του χωριού. Περάσαμε από την πηγή Συκάμινο και περπατήσαμε πάνω σε σάρα, κάτω από την κορυφή Τούρλα. Ακολουθήσαμε για ένα διάστημα χωματόδρομο και φτάσαμε στο καταφύγιο περνώντας στο τελευταίο κομμάτι του μέσα από όμορφο ελατόδασος.
Το μονοπάτι έχει σήμανση και είναι καλά διαμορφωμένο. Έπειτα από περίπου μιάμιση ώρα συνεχούς ανάβασης φτάσαμε στο πλάτωμα του χωματόδρομου όπου εκεί αντικρίσαμε την επιβλητική κορυφή της Δίρφυς στα αριστερά μας και το Ξεροβούνι στα δεξιά μας.
Το καταφύγιο Μιχάλης Νικολάου βρίσκεται στη θέση Λειρί στη Δίρφυς, σε υψόμετρο 1120 μ., με θέα προς τον Ευβοϊκό κόλπο και προς το Αιγαίο, απ’ όπου σε μέρες με διαύγεια και καλή ορατότητα μπορείς να δεις και τα νησιά των Σποράδων.
Από το καταφύγιο για την κορυφή της Δίρφυς υπάρχει μονοπάτι πολύ καλά σηματοδοτημένο που οδηγεί εκεί σε 2,5 ώρες. Έχε υπόψη σου ότι στη Δίρφυς χρειάζεται προσοχή όταν ο καιρός δεν είναι καλός, διότι εύκολα μπορεί να χαθεί το μονοπάτι και να γίνει δύσκολη η επιστροφή.
Φεύγοντας από το καταφύγιο, ο δρόμος οδηγεί στο μονοπάτι Σ2 και σε ένα δάσος με, πεύκα, καστανιές και πλατάνια για μισή ώρα περίπου. Από εδώ μπορεί κανείς να φθάσει, μέσω χωματόδρομου στη βάση του κώνου της Δίρφυος (Λειρή). Λίγα μέτρα αριστερά από το ξεκίνημα της ανάβασης υπάρχει μικρή πηγή. Από εδώ αρχίζει σηματοδοτημένη διαδρομή, σε γυμνό τοπίο και σάρα που οδηγεί σε 1,5 ώρα περίπου στην κορυφή του βουνού (1.743 μέτρα).
Φρόντισε να έχεις μαζί σου τα κατάλληλα εφόδια για ενυδάτωση και ενέργεια.
Την πρώτη φορά που θα περπατήσεις σε κάποιο μονοπάτι της Δίρφυς θα νιώσεις μια απερίγραπτη αίσθηση ελευθερίας. Τη φέρνει ο αέρας του βουνού. Εσύ δικαιούσαι να την απολαύσεις και να αφεθείς στη μαγεία τους.
