Η fitness podcaster, ιδρύτρια του Experience the Natural και προπονήτρια Ζίου Ζίτσου μίλησε με τη δημοσιογράφο Φίλια Μητρομάρα και το wefit.gr για το podcast Πέρα Από Τα Όρια.
Η εικόνα πέθανε, ζήτω ο ήχος! Μπορείς να κατεβάσεις, να αποθηκεύσεις, να ακούσεις ένα επεισόδιο podcast κάθε φορά που αναζητάς έμπνευση και κίνητρο να κάνεις κάτι, να ξεπεράσεις τα δικά σου όρια. Η Λέτα Γκαρέτσου διευρύνει το αθλητικό κοινό και φέρνει στα αυτιά μας όλες τις συναρπαστικές αφηγήσεις από ανθρώπους που ξεπερνούν τα όριά τους σε άκρως συγκινητικά podcastεπεισόδια. Απογειώνει τις εμπειρίες τους μέσω της φαντασίας μας και με την οικεία, ζεστή φωνή της η προπονήτρια Ζίου Ζίτσου και λάτρις των βουνών μάς υποδέχεται σε έναν νέο κόσμο με ένα μόνον κλικ.
Σε δυο εντελώς αντίθετα πράγματα που πλανώνται στο σύμπαν των ελληνικών media (εικόνα και ήχος), η Λέτα (από το Νικολέττα) Γκαρέτσου κατορθώνει κάτι σημαντικό: να σε κάνει να θέλεις να αφιερώσεις χρόνο για να την ακούσεις, δίνοντάς σου την αίσθηση ότι είναι δικός σου άνθρωπος, άριστος συνοδοιπόρος σε κακοτράχαλο μονοπάτι. Είναι ο άνθρωπος που, αν τη συναντούσες σε μια πεζοπορική διαδρομή, θα ανέβαινες μαζί της στην κορυφή και θα έφτανες πέρα από τα όρια. Γιατί η Λέτα το γνωρίζει καλά αυτό: προεκτείνει κανείς τα όριά του μόνο όταν τα ξεπερνάει.
Σπούδασες Νομική αλλά σε κέρδισε η αθλητικογραφία; Γιατί;
Η Νομική ήταν ένα προσωπικό στοίχημα, σε πόσο καιρό και εάν θα καταφέρω να την τελειώσω. Τελικά τα κατάφερα, αλλά δεν με γέμιζε, δεν με ολοκλήρωνε. Η αθλητικογραφία είναι ένας τρόπος να παραμείνω πάντα εκεί που αγαπώ, στην καρδιά του αθλητισμού και των αγωνιστικών χώρων.
Είσαι άτομο πέρα από τα όρια ή των ορίων;
Τα όρια νιώθω ότι μας εγκλωβίζουν. Πέρα από τα όρια λοιπόν, μέχρι εκεί που αντέχει η ψυχή.
Τι σημαίνει για σένα «Πέρα από τα όρια»;
Το όριο του καθενός διαφέρει. Για μένα όριο μπορεί να είναι να περπατήσω 800 χιλιόμετρα σε 27 ημέρες, για άλλον να τρέξει τα ίδια χιλιόμετρα στον μισό χρόνο. Σημαίνει να ξεπερνάς τον εαυτό σου, να βγαίνεις από τη ζώνη ασφαλείας σου και, όταν το σώμα εγκαταλείψει, να βρεις τη δύναμη ψυχής για να συνεχίσεις.
Είσαι διπλωματούχος προπονήτρια στο ζιου-ζιτσου από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, κάτοχος δεύτερης θέσης σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ζιου-ζίτσου στο Hanau Γερμανίας και Πανελληνίων-Βαλκανικών Πρωταθλημάτων. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά που αγαπάς σε αυτό το σπορ; Τι σου έχει διδάξει μέχρι τώρα το ζίου ζίτσου;
Τα χαρακτηριστικά που αγαπώ είναι, ότι πρόκειται για μια απλή τεχνική. Χρειάζεται να δουλεύεις στο φουλ το σώμα σου και συγχρόνως το μυαλό να βρίσκει λύσεις. Μου έχει διδάξει την πειθαρχία που για μένα είναι κάτι σημαντικό. Μου έχει μάθει να θέτω στόχους και να παλεύω για αυτούς και ποτέ να μην υποτιμώ τον αντίπαλο, είτε μέσα στο ρινγκ, είτε στη ζωή γενικότερα.
Μαχητικά σπορ, πεζοπορίες, προγράμματα φυσικής κατάστασης. Μιλάμε φυσικά για το Experience The Natural. Πώς γεννήθηκε η ιδέα;
Το 2012 περπάτησα τα 800 χιλιόμετρα, το Camino de Santiago, τον δρόμο του Αγίου Ιακώβου. Εκεί ένιωσα πως τα μονοπάτια με κάνουν ευτυχισμένη. Όταν γύρισα στην Ελλάδα το είχα πάρει απόφαση, θα προετοιμαζόμουν κατάλληλα για να μοιραστώ με τον κόσμο τα δύο μου πάθη, τις πεζοπορίες και το ζίου-ζίτσου. Ένα απόγευμα καθόμουν στο Μπάφι με το φίλο μου τον Δημοσθένη και τον Βαγγέλη και τους λέω: «Θα με βοηθήσετε να κάνω το όνειρο μου πραγματικότητα;» Μια εβδομάδα μετά ήμασταν με το πρώτο γκρουπ στο βουνό.
Με τον Αντώνη Σύκαρη, φωτό Αφροδίτη Χουλάκη
Πώς συνδύασες το ζίου ζίτσου με τις πεζοπορίες;
Το αρχικό πλάνο ήταν να συνδυάζουμε διαδρομές μέχρι και 15 χιλιόμετρα και κάπου ενδιάμεσα ή στο τέλος της πορείας να δείχνω βασικές τεχνικές αυτοάμυνας και ζίου-ζίτσου. Κάποιες φορές στο βουνό έρχονταν και πρωταθλητές, πρώην συναθλητές μου και κάναμε σεμινάρια. Καθώς ο καιρός περνούσε και τα χιλιόμετρα της εκάστοτε διαδρομής αυξάνονταν, δεν μας έμενε πολύς χρόνος για ζίου-ζίτσου. Μετά όμως από την καραντίνα έχω ως στόχο να εντάξω ξανά τα μαχητικά γιατί θεωρώ πως είναι κάτι που ο κόσμος το ευχαριστιέται και ενώ βρίσκεται στα μονοπάτια, μαθαίνει και μια πολεμική τέχνη. Πάντα μου άρεσε το 2 σε 1!
Μπορείς να ακούσεις τα podcast της Λέτας
στο pod.gr: Πέρα από τα όρια
Πιστεύεις ότι οι Έλληνες παίρνουν τα… βουνά, μεγαλώνει κάθε χρόνο η ορεινή παρέα ή είναι λίγοι;
Θα σου μιλήσω ειλικρινά. Θυμάμαι το 1995, που ήμουν 6 χρονών, ο πατέρας μου προσπαθούσε να με κάνει να αγαπήσω το βουνό. Κάθε Σαββατοκύριακο με έτρεχε σε μονοπάτια, δεν συναντούσαμε κανέναν άλλον, ή μάλλον σχεδόν κανέναν. Όσοι συναντούσαμε ήταν οι κλασικοί «βουνίσιοι» τύποι. Σαρανταπέντε χρονών και άνω, αδύνατοι, με ορειβατικά παντελόνια. Πλέον κάθε Σαββατοκύριακο στο βουνό συναντάω όλο και περισσότερους, που καταλαβαίνεις ότι μάλλον είναι η πρώτη τους φορά. Η ανάγκη για απόδραση μεγαλώνει, όπως και όρεξη για εξερεύνηση. Είμαστε σε καλό δρόμο αλλά οι αληθινοί βουνίσιοι που γουστάρουν την κακουχία του βουνού, είναι λίγοι ακόμα θαρρώ.
Ποια είναι η διαφορά των podcasts με το ραδιόφωνο;
Τα podcasts μένουν για πάντα. Σου δίνουν τη δυνατότητα να τα έχεις στο κινητό σου και να τα ακούς ξανά και ξανά και πάλι, όπου και αν είσαι, αρκεί να τα κατεβάσεις. Το ραδιόφωνο έχει τη δική του γλύκα, αλλά αφορά το τώρα και την αμεσότητα της στιγμής.
Το όριο του καθενός διαφέρει. Σημαίνει να ξεπερνάς τον εαυτό σου, να βγαίνεις από τη ζώνη ασφαλείας σου και, όταν το σώμα εγκαταλείψει, να βρεις τη δύναμη ψυχής για να συνεχίσεις.
Τι έχεις κρατήσει από τις συνεντεύξεις με τα άτομα που ξεπέρασαν τα όρια τους; Με ποιους συγκινήθηκες, ποιοι σε ενέπνευσαν;
Κάθε φορά που κάθομαι απέναντι από τον καλεσμένο μου, ανατριχιάζω. Είναι άνθρωποι που τολμούν, υπερβαίνουν και τελικά νικούν. Έχω συγκινηθεί πολλές φορές, μια πολύ έντονη στιγμή ήταν όταν συνάντησα την Γεωργία Καλτσή. Μια γυναίκα που στο σκληρότερο ατύχημα κατάφερε να αποδείξει τη δύναμη της. Δεν μπορώ να σου κρύψω το πόσο έμπνευση παίρνω από όλους τους βουνίσιους που έχω συζητήσει, Φλαμπούρη, Τσιαντό, Συκάρη. Έχουμε έναν κώδικα επικοινωνίας. Από κει και πέρα κάθε μια περίπτωση είναι ξεχωριστή και τοπ στο αντικείμενό της. Ο Μίσσας δαμάζει τα κύματα, ο Κουζής μπαίνει δίχως φόβο σε πίστες μότο κρος, ο Γιαννάκου τρέχει για μέρες. Θέλω να τους συμπεριλάβω όλους. Είμαι ευγνώμων που έχω βρεθεί και έχω μιλήσει μαζί τους.
Η ζωή στο βουνό για σένα σημαίνει…
Θα στο πω με τρεις λέξεις: Ελευθερία, αγνότητα, ολοκλήρωση.
Η φιλοσοφία σου, στάση ζωής, μότο;
Η ευτυχία και η γαλήνη βρίσκονται στα απλά κα αγνά πράγματα, στις ωραίες και ζεστές ανθρώπινες σχέσεις. Τα τελευταία χρόνια ξυπνάω και κοιμάμαι σκεπτόμενη τον στόχο: Μια λιτή ζωή στη φύση γεμάτη ωραία ενέργεια. Ας το κρατήσουμε αληθινό.