Όταν ήταν μικρός ήθελε να γίνει αστροναύτης, επειδή ήταν της μόδας, και μάγειρας, το δεύτερο καλύτερο πράγμα που πιστεύει ότι κάνει, μετά την κωμωδία. Παρόλο αυτά πέρασε πρώτος στο ΤΕΙ Εμπορίας και Διαφήμισης κάτι που θεωρεί “κουλό” και η κωμωδία ήρθε πολύ αργότερα σαν επιλογή δουλειάς.
Οι stand up παραστάσεις του, είναι sold out. Τα βίντεο που ανεβάζει τακτικά στο κανάλι του στο YouTube είναι ευρηματικά. Έγραψε τη σειρά “Η Γενιά των 592 Ευρώ” για το MEGA ζώντας στην Ολλανδία και δημιούργησε το “Κάψε το Σενάριο”, ήταν ο παρουσιαστής του Quizdom στον Alpha, της ελληνικής εφαρμογής που έγινε μανία και αγαπήθηκε, ενώ είναι και συγγραφέας ενός βιβλίου. Ξεκίνησε το stand-up στο Άμστερνταμ, όπου έκανε τις πιο άκυρες δουλειές όπως μάγειρας για το catering της GreenPeace, μεταφραστής σε gay site γνωριμιών και ξεναγός με βάρκα στα κανάλια της πόλης, για να μπορέσει να το ανάγει σε μοναδικό του επάγγελμα.
Η σχέση του με τη γυμναστική; “Το σώμα μου είναι τόσο αγύμναστο που η ζωή μου δίνει σημάδια για το πόσο αγύμναστος είμαι. Αυτά είναι όταν τρίβω τυρί στο τρίφτη και λαχανιάζω…» λέει συχνά στις παραστάσεις του. Αυτή η συνέντευξη ξεκίνησε όπως της άρμοζε: εντελώς κωμικά και με την τεχνολογία να μην είναι υπέρ μας. Ωστόσο εξελίχθηκε σε μία σπαρταριστή εξομολόγηση που γύμνασε τους κοιλιακούς μας (από το γέλιο). Ο ευφυής, ταλαντούχος και πολυπράγμων stand-up comedian Λάμπρος Φισφής αν και δεν γυμνάζεται είναι σε μεγάλη φόρμα: εξομολογήθηκε στη δημοσιογράφο Φίλια Μητρομάρα και το wefit.gr ποια μικροπράγματα της καθημερινότητας τον χαλάνε και ποια είναι η σχέση που έχει με τη γυμναστική.
Η πρώτη μου επαφή με το stand up comedy ξεκίνησε από μια κασέτα με τον Eddie Merphy. Ενθουσιάστηκα και είπα, «α, αυτό πρέπει να κάνω». Δεν το έχω μετανιώσει. Ξεκίνησα το stand up comedy στην Ολλανδία στα αγγλικά, λίγο Αγγλία, λίγο Γερμανία. Αποφάσισα να γυρίσω στην Ελλάδα την εποχή με τις ευκαιρίες, το 2009, τότε δηλαδή που ξεκίνησε η κρίση!
Μου αρέσει να παρατηρώ τον κόσμο και να βλέπω τι ζει ο κόσμος, σαν να καταγράφω ντοκιμαντέρ, μου αρέσει να ακούω τι λέει και να βλέπω τι κάνει. Και προσπαθώ να το βγάλω όλο αυτό στη σκηνή, αυτό δηλαδή που ζούμε. Μου αρέσει πολύ η κωμωδία που έχει να κάνει με τα καθημερινά πράματα, αυτή μου ταιριάζει. Στην παράσταση Τι Ζούμε χρησιμοποιώντας την κωμωδία προσπαθούμε να βρούμε όλες τις πιθανές απαντήσεις στην ερώτηση.
Η καλύτερη δουλειά που έκανα μέχρι σήμερα είναι αυτή που κάνω τώρα! Μου αρέσει γιατί είναι από τις πιο ωραίες δουλειές που μπορείς να κάνεις. Το να κάνεις τον κόσμο να γελάει είναι σπουδαίο πράγμα. Η κωμωδία για μένα είναι το καλύτερο πράγματα με το οποίο έχω ασχοληθεί στη ζωή μου.
Ο Έλληνας γελάει, του αρέσει το χιούμορ, φαίνεται αυτό με όλο του το σώμα, δεν είναι τσιγκούνης.
Το μεγαλύτερο ποσοστό των αστείων που λέγονται στο stand-up είναι αυτοσαρκαστικά, εσένα κράζεις. Αν ο άλλος ταυτιστεί θα πει “έτσι είμαι, μια χαρά, δεν πειράζει”. Το stand up comedy ταιριάζει πολύ στην κουλτούρα του Έλληνα
Η σχέση μου με τη γυμναστική είναι ανύπαρκτη. Ούτε καν φιλική, είναι δυο άτομα που γνωρίστηκαν και χάθηκαν σε μία μέρα.
Θα έτρεχα, αν ήμουν άλλος άνθρωπος. Αν με κυνήγαγε κάποιος μπορεί και να μην έτρεχα, αν ήξερα ότι θα με πιάσει. Επίσης, όταν τρέχεις μπορεί να σου συμβούν διάφορα πράγματα. Για παράδειγμα τρέχεις, σκοντάφτεις και πέφτεις. Νόμος αυτό.
Βάρη δεν θα σήκωνα σε καμία περίπτωση! Ήδη τώρα που έχω παιδί σηκώνω καρότσι, τσάντα, κόρη, παιχνίδια, 3 βαλίτσες… Όχι άλλα.
Θα πήγαινα σε… οπτικό Μαραθώνιο. Δηλαδή θα ήμουν από αυτούς που είναι έξω από το δρόμο και λένε στους δρομείς «ναι, μπράβο συνεχίστε, θα τα καταφέρετε». Αυτό.
Η καλύτερη συμβουλή που θα έδινα σε κάποιον που γυμνάζεται στο γυμναστήριο είναι στα αποδυτήρια να φοράει πετσέτα, να φοράει κολλητό σορτς, να αποφεύγει την οπτική επαφή με τον άλλον που γυμνάζεται… Άβολα πράγματα όλα αυτά.
Ο φραπές για μένα είναι κάτι πραγματικά μοναδικό και ελληνικό φαινόμενο. Επειδή έχω μεγαλώσει και αν πιω φραπέ θα με πιάσει τρέμουλο, τρελλαίνομαι όμως όταν βλέπω τους τουρίστες να πίνουν φραπέ, που δεν ξέρουν τι είναι αυτό το πράγμα με τον αφρό. Κάθομαι και τους παρατηρώ σε πόση ώρα θα ανταποκριθεί το σώμα τους όταν τον πιουν. Και όταν μάλιστα έχουν ανάψει και τσιγάρο…!
Θα έπαιρνα ταξί εάν ήθελα ένα φίλο για να μιλήσω. Έχουν βελτιωθεί πολύ οι ταξίτζηδες τα τελευταία χρόνια, έχει ανέβει πάρα πολύ το επίπεδο. Και το ωραίο είναι ότι μπαίνεις σε ένα ταξί και βγαίνεις με μία ιστορία. Και αυτό είναι μοναδικό, ποιος άλλος θα σου έδινε μία ιστορία;
Το ασανσέρ για μένα είναι ένα πολύ ιδιαίτερο μέρος, ένα χώρος, ένα πείραμα κοινωνικό για τη συμπεριφορά των ανθρώπων.
Με χαλάνε στο facebook πάρα πολλά πράγματα. Για παράδειγμα το πώς προμοτάρεις τον εαυτό σου δεν μπορώ να το αξιολογήσω, αυτό το πόσο φιγουρατζής είσαι. Είναι απόλυτο αποδεκτό και απόλυτα νόμιμο να παρουσιάζεις τον εαυτό σου όπως εσύ θέλεις. Αλλά άλλο το να μοιράζομαι κάτι με τους φίλους μου και άλλο ο τρόπος με τον οποίον το μοιράζομαι.
Το yοutube είναι ένα νέο μέσο, μία διέξοδος δημιουργική. Έχω αρχίσει και ασχολούμαι το τελευταίο τετράμηνο και βάζω όλη μου τη δημιουργικότητα στο προσωπικό μου κανάλι.
Δεν βλέπω ειδήσεις, είμαι ένας άνθρωπος που δεν θέλει να αυτοκτονήσει στις επόμενες μέρες!
Ο καλύτερός μου φίλος είναι το ψωμί. Ή ο ύπνος. Και τα δύο.
Ως μπαμπάς είμαι νορμάλ, δεν είμαι χαζομπαμπάς. Περνάω αρκετά χρόνο με το παιδί μου, προσπαθώ να είμαι παρών.
Το καλύτερο αστείο που άκουσα τον τελευταίο καιρό ήταν αυτό που μου είπε η γυναίκα μου. Μαθαίνει ελληνικούς χορούς και μία μέρα έμαθαν τον χορό Αντικρυστό και εκείνη μου είπε “Σήμερα μάθαμε τον αντιχριστό”.
Είμαι ρεαλιστικά αισιόδοξος. Βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο αλλά ψάχνω να δω μπας και έχει και καμιά τρύπα.
Γελάω εύκολα γενικά, δεν είμαι από τους ανθρώπους που γελούν δύσκολα, με ένα καλό αστείο γελάω. Κυρίως γελάω όταν κάποιος πέφτει κάτω, αυτή είναι η αδυναμία μου.
Κλαίω όταν καθαρίζω κρεμμύδια. Δεν παίζει να απαντήσω σοβαρά σε τέτοιες ερώτησεις, από μικρός είχα την τάση να βανδαλίζω τη σοβαρή συζήτηση.
Δεν μου αρέσουν οι εκπλήξεις.
Ο μοναδικός μου εφιάλτης μου είναι ένα πάρτι έκπληξη, το αστικό λεοφωρείο την Παρασκευή στις 4 το μεσημέρι, καλοκαίρι με καύσωνα.
Δεν ονειρεύομαι, είμαι χαρούμενος με αυτά που έχω και μου συμβαίνουν και περνάω καλά. Βάζω στόχους βέβαια.
Ο επόμενός μου στόχος είναι πολύ άμεσος: να γεμίσω το θέατρο Ακροπόλ το Σάββατο 20.1.2018 στη μία και τελευταία παράσταση “Δες το Θετικό + Μωρό”.
Η κριτική από το κοινό έρχεται σε 7 -8 δευτερόλεπτα, δηλαδή έρχεται 6 φορές σε ένα λεπτό. Αυτή είναι η μεγαλύτερη κριτική για μένα γιατί μαθαίνεις να τη χαίρεσαι ή να την αξιολογείς.
Τα ενοχλητικά πράγματα στην Ελλάδα είναι τα μηχανάκια που παρκάρουν σαν αυτοκίνητα, το θερμόμετρο όταν δείχνει 45 βαθμούς κελσίου, δεν είναι ανθρώπινη θερμοκρασία το 45. Επίσης, η υποκειμενικότητα.
Τα πιο όμορφα πράγματα στην Ελλάδα είναι τα τσίπουρα στο Βόλο, το καλό φαγητό, ο καλός καιρός, τα ωραία νησιά. Αυτά που ισορροπούν το χάος μας.
Η χειρότερη ερώτηση σε συνέντευξη που μου έχουν κάνει είναι το “για πιο πράγμα είμαι ευγνώμων” ή να δώσω μία συμβουλή για κάτι. Είμαι ενάντια στις γενικές συμβουλές. Με ενοχλούν τα τσιτάτα και οι συμβουλές γιατί δεν ανταποκρίνονται πουθενά στη ζωή σου. Για παράδειγμα που θα σε οφελήσει το Carpe diem; Ή το “Χαμογέλα πάντα στη ζώη σου», αυτά δεν ισχύουν όταν έχεις να πληρώσεις την εφορία και τη ΔΕΗ και είσαι άνεργος.
Πώς νιώθω όταν στην παρέα μου δεν γελάνε με ένα αστείο που θα πω; Δεν έγινε και τίποτα, έχω περάσει πολύ χειρότερα…
Στις 19 και 26 Ιανουαρίου στον Πειραιά κάνω ένα «Best Of», μια παράσταση που εναλλακτικά θα μπορούσε να έχει τίτλο “Ένας πιλότος που κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τι λέει, τρώει φέτα ενώ του επιτίθονται περιστέρια που πίνουν φραπέ μέσα σε ένα σπίτι φτιαγμένο από το IKEA, γεμάτο με νιόπαντρα ζευγάρια που κυνηγάνε κατσαρίδες, γιατί μια Ελληνίδα μάνα τους είπε να προσέχουν το μωρό, που δεν τους αφήνει να κοιμηθούν. Επίσης, συνεχίζεται η επιθεώρηση «Τι ζούμε;», στο Θέατρο Βέμπο (Καρόλου 18 Αθήνα, μετρό Μεταξουργείο) που υπογράφει, συν-σκηνοθετεί, μαζί με τον Γιάννη Σαρακατσάνη, και πρωταγωνιστεί ενώ θα τρέξει και μια περιοδεία σε όλη την Ελλάδα.
Η σελίδα του στο facebook
Ακολούθησέ τον στο instagram @lambrosfisfis