Όταν η καραντίνα και η επιδημία θα είναι παρελθόν βάλε στόχο να κάνεις ένα μεγάλο ταξίδι με παιδιά. Και αν δεν ξέρεις τον τρόπο ο Θοδωρής και η Μαρία θα σε βοηθήσουν μέσα από το κανάλι τους στο YouTube, οι οποίοι ταξιδεύουν με τα παιδιά τους σε όλον τον κόσμο! O 9χρονος γιος τους έχει ήδη ταξιδέψει σε 32 χώρες και μικρή τους κόρη, σε 16 χώρες στην ηλικία 3 ετών.
Το ταξίδι είναι κίνηση, περιπέτεια, εξερεύνηση, εμπειρία, γνώση. Αλλά κυρίως είναι ένα σπουδαίο εκπαιδευτικό εργαλείο για παιδιά και μεγάλους. Όταν ταξιδεύουν οι μεγάλοι με παιδιά γίνονται πιο ανεκτικοί, πιο υπομονετικοί αλλά και πιο οργανωτικοί. Όταν ταξιδεύουν τα παιδιά το ταξίδι επηρεάζει την εξέλιξή τους. Γίνονται πιο ευέλικτα, προσαρμόζονται πιο γρήγορα στις συνθήκες που προκύπτουν, έχουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και διάθεση να δοκιμάσουν νέα πράγματα. Μάλιστα υπάρχουν μελέτες που δείχνουν ότι τα παιδιά που ταξιδεύουν έχουν καλύτερη σχολική απόδοση ενώ ενισχύεται η ενσυναίσθηση και η γλωσσική τους ανάπτυξη. Τα ταξίδια διδάσκουν στα παιδιά τη διαφορετικότητα, εξομαλύνουν την εμπειρία του διαφορετικού.
Έχοντας στο μυαλό τους όλα αυτά και με μότο τους το «Traveling is education» αλλά και το πάθος τους για εξερεύνηση και ταξίδια ο science communicator, κοινωνικός επιχειρηματίας και public speaker Θοδωρής Αναγνωστόπουλος, μαζί με τη γυναίκα του Μαρία Βρανοπούλου, φιλόλογος στο Γυμνάσιο του Κολλεγίου Αθηνών, έχουν κάνει περισσότερα από 32 ταξίδια μέχρι τώρα μαζί με τα παιδιά τους. Μάλιστα ο μικρός Αλέξανδρος αντίκρυσε το Κολοσσαίο σε ηλικία μόλις 2 μηνών, ενώ όταν ήταν 8 μηνών διέσχιζε όλη την Ανατολική Αμερική, διανύοντας χιλιάδες χιλιόμετρα, από την Αλάσκα μέχρι το San Diego. Αντίστοιχα, η Μαριάννα σε ηλικία 4 μηνών ταξίδευε στη Shri Lanka, ενώ 20 μηνών παρατηρούσε ουρακοτάγκους στη ζούγκλα στο Βόρνεο. Με μοναδικά μέσα τα κινητά τους οι γονείς κατέγραψαν διάφορες κωμικοτραγικές καταστάσεις που προέκυπταν κάθε φορά που ταξίδευαν με τα παιδιά και αποφάσισαν να τα μοιραστούν μαζί μας στο κανάλι τους στο YouTube.
Η δημοσιογράφος Φίλια Μητρομάρα μίλησε μαζί τους για τη μαγεία των εξωτικών προορισμών, τις δυσκολίες που προκύπτουν στα ταξίδια και την αντοχή των γονιών όταν ταξιδεύουν με παιδιά.
Ο Θοδωρής Αναγνωστόπουλος με τη μικρή του κόρη Μαριάννα.
Πώς αποφασίσατε να δημιουργήσετε το κανάλι στο YouTube «Traveling with kids»;
Εμείς ταξιδεύαμε πολύ και πριν γίνουμε γονείς. Όταν γεννήθηκαν τα παιδιά μας, αποφασίσαμε να μην αλλάξουμε τρόπο ζωής, αλλά να προσπαθήσουμε να τα εντάξουμε στον δικό μας. Έτσι συνεχίσαμε να ταξιδεύουμε σε μακρινούς και δύσκολους προορισμούς έχοντας μαζί μας και τα παιδιά.
Επειδή η κλασική ερώτηση από φίλους και γνωστούς πάντα ήταν «Καλέ πού θα πάτε εκεί με τα παιδιά;» ή «Πώς μπορείτε να πάτε εκεί με τα παιδιά;» ή ακόμα και «…είστε τρελοί που θα πάτε εκεί με τα παιδιά», αποφασίσαμε να καταγράψουμε τις εμπειρίες μας και να τις μοιραστούμε με τον κόσμο.
Έτσι θα δείξουμε ακριβώς πώς είναι να ταξιδεύει κανείς με παιδιά, τις δυσκολίες αλλά και τις χαρές, με στόχο να δείξουμε πως τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο, να παρακινήσουμε και να εμπνεύσουμε.
Πόσο εύκολο είναι ένα ταξίδι με παιδιά στο εξωτερικό και μάλιστα σε πιο εξωτικούς προορισμούς όπως η Σρι Λάνκα;
Το συμπέρασμά μας βάσει των εμπειριών μας είναι ότι τα παιδιά έλκονται περισσότερο από τους εξωτικούς προορισμούς, καθώς οι προορισμοί αυτοί συνήθως περιλαμβάνουν πιο περιπετειώδεις δραστηριότητες που τους αρέσουν. Πχ. η εξερεύνηση ενός δάσους, μιας ζούγκλας, το να δούνε ζώα, φυλές, να κολυμπήσουν στη θάλασσα και να δούνε φάλαινες, δελφίνια, καρχαρίες κ.λπ. είναι πιο εντυπωσιακά για ένα μικρό παιδί, παρά να πάνε σε πόλεις με καφέ, μπαρ και εστιατόρια. Ίσα ίσα τα λεγόμενα city breaks για εμάς είναι τα πιο δύσκολα, ακόμα και εάν εκεί τα ξενοδοχεία είναι πολυτελή και η «ταλαιπωρία» ελάχιστη.
Κούραση, άγχος, νεύρα, ανία κατά τη διάρκεια των μεγάλων διαδρομών. Πώς μπορούν οι γονείς να ανταπεξέλθουν σε αυτά;
Θέλει γερά νεύρα σίγουρα. Θα ήταν ψέματα να λέγαμε ότι είναι εύκολο. Εννοείται πως τα παιδιά και θα κουραστούν και θα βαρεθούν και θα τσακωθούν, ειδικά κατά τη διάρκεια πολύωρων διαδρομών μέσα στο αεροπλάνο, στο αυτοκίνητο, στο λεωφορείο. Στη δική μας την περίπτωση, τα παιδιά μας έχουν εξοικειωθεί πλέον με τις πολύωρες διαδρομές και έχουν αποκτήσει αντοχή και υπομονή. Για τις πολύωρες διαδρομές φροντίζουμε να έχουμε μαζί μας πάντα βιβλία, παιχνίδια, μουσική, ε και κανένα tablet, για να κρατούνται απασχολημένα. Για μας το πιο δύσκολο μέρος του ταξιδιού πάντως είναι το δωμάτιο του ξενοδοχείου. Εκεί συνήθως γίνονται οι πιο πολλοί τσακωμοί και γι’ αυτό προσπαθούμε να μένουμε όσο το λιγότερο δυνατόν μέσα.
Όταν ταξιδεύουμε με παιδιά χρειάζεται να βρίσκουμε δραστηριότητες και μουσεία kids friendly;
Πάντα ψάχνουμε να βρούμε σε κάθε προορισμό κάτι που να ενδιαφέρει και τα μικρά παιδιά, αλλά όχι μόνο. Προσπαθούμε να καλύψουμε και τα δικά μας ενδιαφέροντα, ώστε να είμαστε όλοι ικανοποιημένοι, μικροί και μεγάλοι.
“Τα απρόοπτα είναι κι αυτά μέρος του ταξιδιού και κατά κάποιο τρόπο έχουν κι αυτά τη «χάρη» τους” λένε οι γονείς.
Τι περιλαμβάνει η οργάνωση ταξιδιού με παιδιά, ποια είναι τα βασικά σας βήματα;
Ενώ προ παιδιών ταξιδεύαμε πιο «χύμα», δηλαδή φτάναμε κάπου και αποφασίζαμε επί τόπου πού θα πάμε και τι θα κάνουμε, αυτό άλλαξε μετά τα παιδιά, καθώς συνειδητοποιήσαμε πώς όταν έχουμε τα παιδιά μαζί, δεν υπάρχει ούτε ο χρόνος ούτε η ηρεμία να διαβάζουμε και να συζητάμε την τελευταία στιγμή για το τι θα κάνουμε σήμερα. Μάθαμε, λοιπόν, πως για να είναι πιο «αποτελεσματικό» το ταξίδι, χρειάζεται καλή μελέτη και κλείσιμο των δραστηριοτήτων από πριν. Διαβάζουμε και μελετάμε τον προορισμό μας και ερχόμαστε σε επικοινωνία με ένα τοπικό πρακτορείο ή τα κλείνουμε εμείς. Έτσι κάθε μέρα είναι οργανωμένη και αξιοποιούμε καλύτερα τον χρόνο μας.
Πώς αντιμετωπίζετε κάποια ασθένεια κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού;
Μέχρι στιγμής ήμασταν τυχεροί και δεν αντιμετωπίσαμε κάποια σοβαρή ασθένεια κατά τη διάρκεια κάποιου ταξιδιού εκτός από μία και μοναδική φορά που αρρώστησε η μικρή Μαριάννα (δυόμιση ετών τότε) στο ταξίδι της Αρμενίας – Γεωργίας. Εκεί εμφάνισε πυρετό κατά τη δεύτερη μέρα του ταξιδιού και επειδή ο πυρετός δεν υποχωρούσε αλλά ανέβαινε σταθερά, αναγκαστήκαμε να επιστρέψουμε στην Τιφλίδα, πρωτεύουσα της Γεωργίας, και να πάμε σε μια παιδιατρική κλινική. Πάντοτε βέβαια πριν ταξιδέψουμε, αγοράζουμε ταξιδιωτική ασφάλεια.
Πώς αντιμετωπίζετε τα απρόοπτα σε ένα ταξίδι;
Προφανώς υπάρχουν και θετικά απρόοπτα, τα οποία είναι πάντα καλοδεχούμενα. Όσον αφορά τα αρνητικά, μας έχουν τύχει απρόοπτα όπως να χάσουμε την πτήση μας πηγαίνοντας στο Μεξικό, ή όταν φτάσαμε στην Αλάσκα, η βαλίτσα μας ήρθε μετά από μία εβδομάδα, ή όταν οδηγούσαμε βράδυ στην Αιθιοπία και φτάσαμε στο ξενοδοχείο που είχαμε κλείσει, το βρήκαμε κλειστό, ή όταν μας έπιασε λάστιχο στη μέση του πουθενά στη Ναμίμπια. Σίγουρα οι παραπάνω καταστάσεις προκαλούν άγχος και αγωνία, όμως πάντα στο τέλος θα βρεθεί μία λύση. Άρα χρειάζεται ψυχραιμία και προσαρμοστικότητα στις νέες συνθήκες που μπορεί να προκύψουν. Θα λέγαμε ότι τα απρόοπτα είναι κι αυτά μέρος του ταξιδιού και κατά κάποιο τρόπο έχουν κι αυτά τη «χάρη» τους, προσθέτουν περιπέτεια και συνήθως στο τέλος τα θυμάσαι και γελάς.
“Ο πλούτος των γνώσεων που δυνητικά μπορεί να λάβει ένα παιδί ταξιδεύοντας είναι ανεκτίμητος.”
Κάτι που σας έχει «σώσει» σε ένα ταξίδι;
Με βάση τις εμπειρίες μας έχουμε καταλήξει ότι ένα ταξίδι γίνεται πιο εύκολο αν: Πρώτον, υπάρχει καλός προγραμματισμός για τις δραστηριότητες και την πορεία της κάθε μέρας. Δεύτερον, η ύπαρξη παρέας είναι συχνά σωτήρια, καθώς έτσι μειώνεται ο φόρτος για τους γονείς και υπάρχει περισσότερη διάδραση. Τρίτον, ο σωστός εξοπλισμός, για παράδειγμα αν έχεις μικρό παιδί, το καροτσάκι είναι απόλυτα απαραίτητο, ή παιχνίδια που θα απασχολούν τα παιδιά στα εστιατόρια κ.λπ. Επίσης, αναλόγως του προορισμού και των δραστηριοτήτων που θα έχεις επιλέξει, θα πρέπει να έχεις μαζί σου πράγματα όπως ομπρέλα, σωσίβιο, αδιάβροχο, κουτί με φάρμακα πρώτης ανάγκης κ.λπ.
Τι μαθαίνει ένα παιδί όταν ταξιδεύει;
Ο πλούτος των γνώσεων που δυνητικά μπορεί να λάβει ένα παιδί ταξιδεύοντας είναι ανεκτίμητος. Καταρχάς μαθαίνει πως δεν είναι το κέντρο του κόσμου, πως δε ζουν όλοι οι άνθρωποι κάτω από τις ίδιες συνθήκες, έτσι μαθαίνει να εκτιμά τα καλά στη ζωή του και να νιώθει ευγνωμοσύνη. Μαθαίνει επίσης να είναι υπομονετικό, να παρατηρεί, να αγαπά τη φύση και τα ζώα. Τώρα,
ανάλογα με την ηλικία του, μπορεί να μάθει για την ιστορία και την κουλτούρα άλλων λαών, να δέχεται το διαφορετικό, να αντέχει και να υπομένει τις δυσκολίες, να αγαπά την περιπέτεια, να εξερευνά και να κάνει φίλους με ανθρώπους από όλον τον κόσμο.
Τέλος, εμείς θα θέλαμε να μάθει πως στη ζωή αξία πιο πολύ έχουν οι εμπειρίες και όχι τα υλικά πράγματα.
Μοιραστείτε μαζί μας μια καλή και μια κακή εμπειρία από τα ταξίδια σας.
Μια καλή εμπειρία ήταν στο Μεξικό, που πήγαμε να βρούμε φαλαινοκαρχαρίες και να βουτήξουμε μαζί τους (σημείωση: οι φαλαινοκαρχαρίες είναι ακίνδυνοι). Η εμπειρία του να κολυμπάς δίπλα σε αυτό το θαλάσσιο κήτος ενθουσίασε τον 8χρονο Αλέξανδρο, αλλά και εμάς τους ίδιους. Στην επιστροφή συναντήσαμε ένα κοπάδι από θαλάσσιες αγελάδες (sea cows) και εκεί μπόρεσε να μπει άφοβα στο νερό και η μικρή Μαριάννα (τον φαλαινοκαρχαρία τον φοβόταν και δεν ήθελε να κολυμπήσει).
Μια άβολη εμπειρία ήταν στην Αιθιοπία, όταν είχαμε κατέβει στο Νότο, στην κοιλάδα του Όμο, για να δούμε τις διάφορες φυλές που ζουν εκεί. Εκεί λοιπόν μάθαμε από κάποιον ντόπιο πως η φυλή Hamar είχε εκείνο το απόγευμα μια γιορτή με τελετουργίες ενηλικίωσης και εμείς αποφασίσαμε να πάμε να τη δούμε. Η φυλή αποδείχθηκε κάπως πιο «άγρια» από ό,τι περιμέναμε, ενώ η τελετουργία ήταν πολύ σκληρή. Οι άντρες μαστίγωναν με κλαδιά τις γυναίκες και αυτές, ούσες σε έκσταση, υπέμεναν την όλη διαδικασία για να αποδείξουν την αγάπη τους. Οι εικόνες ήταν πολύ σκληρές και σοκαριστικές όχι μόνο για τον μικρό Αλέξανδρο, αλλά και για εμάς τους ίδιους.
“Το τι ορίζει κανείς ως επικίνδυνο διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο.”
Πώς αντιμετωπίσατε μετά το σοκ αυτής της εμπειρίας; Το συζητήσατε με τα παιδιά;
Πράγματι το συζητήσαμε με τον, επτάχρονο τότε, Αλέξανδρο ο οποίος είχε στενοχωρηθεί και φοβηθεί. Του μιλήσαμε για τη διαφορετικότητα των εθίμων και της κουλτούρας μεταξύ των λαών, όμως διαβάσαμε και εμείς περισσότερα προκειμένου να μπορέσουμε να το καταλάβουμε. Τέτοιου είδους παραδόσεις πάντως είναι δύσκολο να τις εξηγήσεις.
Σίγουρα θα υπάρξουν γονείς που θα βρουν τα ταξίδια σας extreme και ριψοκίνδυνα. Τι θα τους απαντούσατε;
Aρχικά, το τι ορίζει κανείς ως επικίνδυνο διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο. Εμείς δε θεωρούμε πως τα ταξίδια μας είναι ριψοκίνδυνα και ούτε επιλέγουμε δραστηριότητες ή μέρη επικίνδυνα για τα παιδιά.
Δεν πάμε σε περιοχές με ελονοσία ή κάποια άλλη σοβαρή ασθένεια, κάνουμε τα απαραίτητα εμβόλια, δεν πάμε σε εμπόλεμες ζώνες, αποφεύγουμε όπου είναι δυνατόν αεροπορικές εταιρείες μη αξιόπιστες.
Επίσης έχουμε μελετήσει από πριν τη διαδρομή μας, έχουμε έρθει σε επικοινωνία με τοπικούς πράκτορες, έχουμε κλείσει τα ξενοδοχεία που θα κοιμηθούμε, μειώνοντας τα απρόοπτα στο ελάχιστο. Κουβαλάμε πάντα φαρμακείο μαζί μας και φυσικά, πάντοτε πριν ταξιδέψουμε, αγοράζουμε ταξιδιωτική ασφάλεια.
Τι σκέφτεστε τώρα, που τα σύνορα έχουν κλείσει λόγω πανδημίας ενώ σύμφωνα με εκτιμήσεις ο κοροναϊός θα μας ταλαιπωρήσει για άλλα δύο χρόνια. Θα ταξιδεύετε εντός;
Αρχικά στην Ελλάδα ταξιδεύαμε τακτικά και παντού και προ κοροναϊού. Είναι μια πανέμορφη χώρα με τεράστιο ιστορικό και ταξιδιωτικό ενδιαφέρον.
Σχετικά με τα διεθνή ταξίδια, το πιθανότερο είναι ότι θα επιλέγουμε χώρες οι οποίες δείχνουν ασφαλείς την περίοδο που θα θέλουμε να ταξιδέψουμε, όπως π.χ. αυτήν τη στιγμή η Νέα Ζηλανδία. Και προφανώς παίρνοντας όλες τις δυνατές προφυλάξεις.
Κάθε πότε θα ανεβάζετε vlog στο κανάλι σας;
Για αρχή δύο φορές το μήνα. Μετά, ίσως και πιο συχνά.
Ποιοι είναι οι γονείς;
O Θοδωρής Αναγνωστόπουλος είναι science communicator, κοινωνικός επιχειρηματίας και public speaker. Πρόεδρος και συνιδρυτής της Κοινωνικής Επιχείρησης SciCo, στόχος της οποίας είναι η προώθηση της επιστήμης μέσω καινοτόμων τρόπων στο ευρύ κοινό, ενώ έχει διεθνή δράση. Από το 2013 έως το 2017 ήταν ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Υποτρόφων Ωνάση. Το 2012 εκπαιδεύτηκε από τον τέως Αντιπρόεδρο των ΗΠΑ Al Gore για θέματα κλιματικής αλλαγής και είναι πρεσβευτής του για το Climate Reality Project. Ο Θοδωρής έχει ταξιδέψει σε 92 χώρες σε έξι Ηπείρους.
Η Μαρία Βρανοπούλου εργάζεται ως φιλόλογος στο Γυμνάσιο του Κολλεγίου Αθηνών. Έχει σπουδάσει Ιστορία και Αρχαιολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών και συνέχισε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Birmingham. Έχει παρακολουθήσει πλήθος σεμιναρίων και συνεδρίων σε θέματα εκπαιδευτικά, ιστορικά, περιβαλλοντικά, θέματα εκπαιδευτικής τεχνολογίας, ψυχολογίας κ.λπ., ενώ έχει ταξιδέψει σε 70 χώρες. Ξεκίνησε να ταξιδεύει από πολύ μικρή ηλικία, όταν ακολουθούσε τον πατέρα της, επίσης ιστορικό, στα οδοιπορικά που σχεδίαζε και έγραφε, «Στον άγνωστο εκτός Ελλάδος Ελληνισμό». Μάλιστα ανήκε στην πρώτη ελληνική αποστολή που είχε φτάσει στη φυλή των Καλάς στο Πακιστάν, το 1992, μια φυλή που περήφανα διακήρυττε πως κατάγονταν από τους στρατιώτες του Μ. Αλεξάνδρου.
Τα ταξίδια-οδοιπορικά αυτής της τετραμελούς οικογένειας που αποφάσισε να αφήσει πίσω της το comfort zone και να εξερευνήσει όχι και τόσο συνηθισμένες ή δημοφιλείς χώρες, μπορείς να τα παρακολουθήσεις στο κανάλι τους κανάλι τους Traveling with kids στο YouTube.
Ακολούθησέ τους στο: Instragram και στο Facebook