Το wefit με την ομάδα του TihioRace ανέβηκαν στα Λευκά Όρη. Αν σκέφτεσαι να πας και εσύ διάβασε το παρακάτω άρθρο!
Περιπέτεια, αίσθηση ελευθερίας, συντροφικότητα, επαφή με τη φύση. Σε όλους, βαθιά μέσα μας, το βουνό μας ξυπνάει αυτό: ότι τόσα χρόνια ο άνθρωπος ζούσε κοντά στη φύση, υπάρχει στο DNA του. Με αυτή την ανάγκη το wefit με την ομάδα του Tihiorace έβαλε στόχο να ανέβει στα Λευκά Όρη.
Για την Κρήτη τα Λευκά Όρη είναι ένας φυσικός θησαυρός. Η μοναδική σε όλη τη Μεσόγειο χλωρίδα και πανίδα και τα πολυάριθμα φαράγγια τους, σχηματίζουν ένα τοπίο που πρέπει κάποιος να το δει για να το πιστέψει! Πολλοί θεωρούν ότι είναι ένα από τα πιο άγρια και εντυπωσιακά βουνά που υπάρχουν, με τεράστιους κρατήρες που μπορεί να δημιουργήθηκαν από μετεωρίτες ή ηφαίστεια χιλιάδες χρόνιας πριν. Για μας ήταν ακόμη μια ορειβατική διαδρομή που μόνο χαρά και εμπειρίες μας χάρισε.
Έτσι ανεβήκαμε στα Λευκά Όρη
1η μέρα: Από την Ανώπολη στις Στέρνες
Στην καρότσα του Μανούσου για τον Τάφκο της Λαγκώνιας
Το wefit με τον Νάσο Καλλίτση και την ομάδα του TihioRace (Λευτέρης Παρασκευάς, Θωμάς Ρούμπας, Ιωάννα Δρακάτου, Τζιτζή Βασιλική Παντέρη, Αναστασία Ταταρινώφ) προσγειώθηκε στα Χανιά, νωρίς το πρωί.
Ξεκινήσαμε το μεσημέρι από το χωριό Ανώπολη με εφόδια… τρία λίτρα ρακί, κρασί, κατσίκι, τυριά, μέλι και κουλουράκια και με το αμάξι του Μανούσου από το Anopolis Rooms, που αναλαμβάνουν να πηγαίνουν κόσμο προς τον «Τάφκο της Λαγκώνιας» που βρίσκεται στα 1.900 μέτρα. Η διαδρομή είναι περίπου μία ώρα με πολλές στροφές.
Νερό στα Λευκά Όρη δεν θα βρεις εύκολα, πρέπει να είσαι προετοιμασμένος.
Ο λόγος που ανεβήκαμε με αυτοκίνητο είναι ότι έπρεπε να κουβαλήσουμε όλο το νερό των τριών ημερών, προκειμένου να έχουμε νερό στη βάση που θα κατασκηνώναμε. Σε όλη την περιοχή υπάρχει μόνο μια στέρνα με νερό, αλλά δεν ήμασταν σίγουροι ότι θα βρίσκαμε τόσο όσο θα χρειαζόμασταν για τις ανάγκες μας.
Αφού φτάσαμε στον Τάφκο κατευθυνθήκαμε στο οροπέδιο Ρουσιές, που βρίσκεται στα 2.050 μ. και είναι ιδανικό για κατασκήνωση. Εκεί βρίσκεται και η στέρνα, που για καλή μας τύχη, είχε άφθονο νερό. Την ίδια μέρα το απόγευμα, αφού κατασκηνώσαμε στα γρήγορα, η ομάδα αποφάσισε να ανέβει στην πιο κοντινή κορυφή της κατασκήνωσης, στις «Στέρνες» σε υψόμετρο 2335.
Η πρώτη εντύπωση: τα Λευκά Όρη θυμίζουν έντονα σεληνιακό τοπίο.
Το τερέν είναι δύσκολο, καθώς έχει “σάρα”.
2η ημέρα: Στις Πάχνες και τις γύρω κορυφές
Ξυπνήσαμε κατά τις 6.30 και ξεκινήσαμε για Πάχνες στα 2454 μ., όπου είναι περίπου δύο ώρες ανηφορική διαδρομή, σχετικά εύκολη, επειδή είναι η πιο πατημένη διαδρομή και το μοναδικό σηματοδοτημένο μονοπάτι.
Η διαδρομή είναι εντυπωσιακή και, αν δεν υπάρχουν σύννεφα στον ουρανό, η θέα από τη βουνοκορφή Πάχνες κόβει την ανάσα καθώς αντικρίζεις τόσο το Λιβυκό πέλαγος όσο και το Κρητικό πέλαγος. Καθίσαμε στην κορυφή γύρω στα 20 λεπτά. Ήταν πανέμορφα στο φως της ημέρας. Βλέπαμε όπου έφτανε το μάτι μας.
Πετάει η ομάδα! Για να μην είναι… χώμα έτρωγε Huma (ενεργειακά τζελάκια με φυσικά συστατικά τροφίμων χωρίς γλουτένη, χωρίς γαλακτοκομικά, φιλικό για Vegans).
Στη συνέχεια, με τη βοήθεια του χάρτη, προσεγγίσαμε την κορυφή «Μπουρνέλος» στα 2.362 μ. και τη «Ζουριδιά» στα 2020 μ.
Έπειτα τραβερσάραμε (σημαίνει το πέρασμα μιας περιοχής με πλάγια ή σχεδόν διαγώνια πορεία) στις ψηλές κορυφές «Μέσα Σωρός» στα 2.349 μ. και «Γριά Σωρός» στα 2.331μ., με σκοπό να προσεγγίσουμε το πιο δύσκολο βουνό της περιοχής, τον «Παυλια» στα 2.084 μ.
Στη μέση της διαδρομής όμως αναγκαστήκαμε να υποχωρήσουμε και να επιστρέψουμε στη βάση μας πεζοπορώντας στην ορθοπλαγιά (όρθιο κομμάτι πλαγιάς με γκρεμό) πίσω από την κορυφή «Στέρνες».
Η δυσκολία των καταβάσεων από τις κορυφές λόγω της σάρας (το κομμάτι μια πλαγιάς που σχηματίζεται από τα κινητά συντρίμμια της ορθοπλαγιάς) το κακό δύσβατο τερέν και η έλλειψη νερού μας ανάγκασαν να υποχωρήσουμε νωρίς και να αφήσουμε ανοιχτούς λογαριασμούς…
Κατά τη διαδρομή μας ο εφοδιασμός μας γινόταν με τα ενεργειακά τζελάκια Huma, τις ενεργειακές μπάρες Clif και τους ξηρούς καρπούς sporous.
Η Ενεργειακή Μπάρα CLIF BAR® βελτιώνει την απόδοση. εάν εξερευνάτς ένα νέο μονοπάτι, αυτή η ενεργειακή μπάρα είναι φτιαγμένη για να υποστηρίξει την περιπέτεια σου.
3η ημέρα: Επιστροφή στην Αθήνα
Μαζέψαμε τον εξοπλισμό μας και κατά τις 9.30 το πρωί ακολουθήσαμε την κατηφορική διαδρομή, που είναι περίπου 4- 5 ώρες προς Ανώπολη.
Δες το βίντεο της περιπέτειας!
Τι πρέπει να ξέρεις εάν θέλεις να πας στα Λευκά Όρη
Λευκά Όρη: Η οροσειρά Λευκά Όρη εκτείνεται σε μήκος 60 χιλιομέτρων και πλάτος 35 χλμ και βρίσκεται στη δυτική Κρήτη καλύπτοντας ένα μεγάλο τμήμα του νομού Χανίων. Πενήντα οκτώ κορυφές ξεπερνάνε τα 2.000 μέτρα και η ψηλότερη από αυτές είναι οι Πάχνες στα 2.454 μέτρα. Η απόσταση από την Ανώπολη είναι 25 χιλιόμετρα έως το τέλος του χωματόδρομου σε υψόμετρο 2.000 μέτρα περίπου, μια ώρα διαδρομή με αυτοκίνητο, και μετά χρειάζεσαι μιάμιση ή δυο ώρες πεζοπορία για να φτάσεις στις Πάχνες.
Θερμοκρασία: Την περίοδο που πήγαμε (Νοέμβριος 2019) την ημέρα είχε καλή θερμοκρασία, το βράδυ όμως έπεφτε από 0 έως 5 βαθμούς.
Έδαφος: Το έδαφος είναι βραχώδες, έχει τη λεγόμενη «σάρα», με πολλές πέτρες, διάσελα και κρατήρες. Δύσκολο τερέν. Επίσης, έχει πολλές σπηλιές.
Σηματοδότηση: Στο βουνό δυστυχώς δεν υπάρχει σηματοδότηση εκτός από το κομμάτι προς τις Πάχνε. Αν πετύχεις ομίχλη ή κακοκαιρία και δεν έχεις χάρτη, εξοπλισμό ή καλό orienting μπορεί να βρεθείς σε δύσκολη θέση.
Υδροδοσία: Δεν υπάρχει εύκολη πρόσβαση σε νερό και αυτό γιατί δεν υπάρχουν πηγές, οπότε θα πρέπει να έχεις προνοήσει για την υδροδοσία.
Επίπεδο δυσκολίας: Τα Λευκά Όρη είναι απαιτητικά, όχι ιδανικά για αρχάριους και άτομα που δεν έχουν αναπτύξει αντοχή. Η μια κορυφή ακολουθεί την άλλη και το ένα διάσελο το άλλο. Πρόκειται για μια έρημο στα ψηλά και χρειάζεται προσοχή στις καιρικές συνθήκες και στην οικονομία του νερού.
Ευχαριστούμε ιδιαίτερα το Anopolis Rooms για τη φανταστική φιλοξενία!
