Μονοζυγωτικοί δίδυμοι από την Φινλανδία μελετήθηκαν ως προς τις διαφορές τους, ζώντας σε διαφορετικά σπίτια και με διαφορετικό lifestyle για τουλάχιστον 3 χρόνια. Συνήθως οι επιστήμονες χωρίζουν μια ομάδα στη μέση και οι μισοί κάνουν fitness και οι άλλοι μισοί κάθονται ως ομάδα ελέγχου. Αλλά είχαν βαρεθεί το ερώτημα «Και τα γονίδια κύριε; Που τα πάτε τα γονίδια κύριε;». Έτσι βρήκαν 10 ζευγάρια διδύμων για να επιλέξουν αυτό με τις πιο τρανταχτές διαφορές fitness- απόστασης από το fitness.
Το θετικό είναι ότι μεγάλωσαν στο ίδιο σπίτι, με τις ίδιες αρχές και ως νέοι έκαναν ακριβώς τα ίδια πράγματα. Αν προσθέσεις και το κοινό DNA οι μονοζυγωτικοί δίδυμοι είναι πολύτιμοι για την διεξαγωγή συμπερασμάτων.
Έτσι μελετώντας τα αποτελέσματα από την ύπαρξη ή έλλειψη άσκησης θέλησαν να βγάλουν κάποια χρήσιμα συμπεράσματα, αλλά…βρήκαν τοίχο γιατί ήταν πολύ δύσκολο να βρεθούν δίδυμοι που δεν ασκούνται το ίδιο ακόμα και αν μένουν σε διαφορετικά σπίτια! Τελικά κατέληξαν στα 10 ζευγάρια εκ των οποίων ο ένας ασκούνταν συστηματικά και ο άλλος είτε λόγω εργασίας, είτε λόγω οικογενειακών υποχρεώσεων δεν ασκούνταν.
Μετρήθηκε η αντοχή, η σύνθεση του σώματός τους (μύες, λίπος κτλ), η ευαισθησία στην ινσουλίνη ως δείκτης του μεταβολισμού, ενώ προέβησαν και σε εγκεφαλογραφήματα.
Αποδείχτηκε ότι παρά του ότι ήταν δίδυμοι, ήταν εκπληκτικά διαφορετικοί κάτω από το δέρμα! Ο μη ασκούμενος δίδυμος είχε πολύ μεγαλύτερα ποσοστά λίπους, μικρότερη αντοχή και ο οργανισμός έδειχνε σημάδια αντίδρασης στην ινσουλίνη, παρότι ακολουθούσαν παρεμφερείς διατροφικές συνήθειες. Το τελευταίο σημαίνει και την απαρχή μεταβολικών προβλημάτων, παρά την παρεμφερή διατροφή. Την ίδια στιγμή εμφανίζονταν και διαφορές στην εγκεφαλική λειτουργία με τον αθλητικό αδερφό να διαθέτει περισσότερη φαιά ουσία, ιδιαίτερα στις περιοχές του εγκεφάλου που αντιστοιχούν σον έλεγχο της κίνησης και τον συντονισμό.
Οι μεγάλες διαφορές στην ηλικία των 20 με 25 είναι ενδεικτικές του τι μπορεί να ακολουθήσει σε μαγαλύτερες ηλικίες. Οι συγκεκριμένες διαφορές προέκυψαν με μόλις μέσα σε 3 χρόνια. Οι καθηγητές είχαν κάποιες επιφυλάξεις για τον μικρό αριθμό συμμετεχόντων (20 για διεξοδική μελέτη των 2), αλλά επειδή θεωρούν μοναδική διαφορά μεταξύ των δύο αδερφών τις συνθήκες άθλησης, είναι απολύτως σίγουροι για το αποτέλεσμα.
Ταυτόρονα αποδεικνύεται ότι η γενετική δεν ισούται με πεπρωμένο και πως είναι δεκάδες οι θετικές παρεμβάσεις που μπορούμε να κάνουμε.