Τι προοπτική υπάρχει στην αντιμετώπιση της ρήξης πρόσθιου χιαστί συνδέσμου για τους αθλητές που «ταλαιπωρούν» συχνά τα γόνατά τους;
Ένας από τους πιο κοινούς τραυματισμούς στο γόνατο είναι η ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου. Αν έχεις υποστεί ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου, ίσως χρειαστεί χειρουργική επέμβαση για να ανακτήσεις την πλήρη λειτουργία του γονάτου σου. Αυτό θα εξαρτηθεί από διάφορους παράγοντες, όπως η σοβαρότητα του τραυματισμού και το επίπεδο δραστηριότητάς σου.
Το wefit.gr ρώτησε τον Ορθοπαιδικό Χειρουργό Γεώργιο-Ελευθέριο Κατσιφαράκη, Ειδικό Αθλητικών Κακώσεων και MIS Αρθρώσεων και Σπονδυλικής Στήλης, Διευθυντή και Επιστημονικό Υπεύθυνο τoυ Ορθοπαιδικού Τμήματος της Κλινικής Λευκός Σταυρός και Επιστημονικό Συνεργάτη σε Metropolitan, Ευρωκλινική, Ιατρικό Π. Φαλήρου και American Medical Center of Nicosia για το πως να αντιμετωπίζεται η ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου με αφορμή το 8ο Πανελλήνιο Συνέδριο της Ελληνικής Εταιρείας Αρθροσκόπησης, το οποίο απασχόλησε η θεραπευτική αντιμετώπιση των ρήξεων των πρόσθιων χιαστών. Το συνέδριο ο ολοκλήρωσε με επιτυχία τις εργασίες του στις οποίες συμμετείχαν Έλληνες και ξένοι επιστήμονες και αναφέρθηκαν εκτενώς στις σύγχρονες μεθόδους διάγνωσης και αντιμετώπισης των αθλητικών κακώσεων μέσω της αρθροσκοπικής χειρουργικής.
Ένα από τα σημαντικά συμπεράσματα του Συνεδρίου ήταν η αναγνώριση του επιγονατιδικού τένοντα ως του καλύτερου μοσχεύματος, το οποίο λαμβάνεται από το ίδιο το γόνατο του ασθενούς για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που προκαλεί η ρήξη του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου.
Τι είναι ο πρόσθιος χιαστί σύνδεσμος
Ο πρόσθιος χιαστί σύνδεσμος αποτελεί έναν από τους τέσσερις κύριους συνδέσμους της άρθρωσης του γόνατος, που συνδέουν το μηριαίο οστό με την κνήμη και συμβάλλει σημαντικά στο να παραμένει το γόνατο σταθερό όταν κινείται η άρθρωσή του.
Πότε προκαλείται ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου;
Η ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου είναι ιδιαίτερα συχνό φαινόμενο στους αθλητές και αποτελεί έναν από τους σοβαρότερους τραυματισμούς. Τα αθλήματα που περιλαμβάνουν μεγάλη επιβάρυνση του γόνατος, μέσα από έντονες κι απότομες επιταχύνσεις κι επιβραδύνσεις, άλματα και στροφές, όπως το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ και το τένις, αυξάνουν την πιθανότητα πρόκλησης ρήξης πρόσθιου χιαστού συνδέσμου. Γενικότερα, ωστόσο, η ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου μπορεί να προκληθεί από κάποια πτώση ή και μια σύγκρουση.
Πώς αντιμετωπίζεται η ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου;
«Η χειρουργική αποκατάσταση της ρήξης χιαστού με χρήση του επιγονατιδικού τένοντα, χωρίς τη χρήση συνθετικών ή άλλων μοσχευμάτων, αποτελεί μια εξαιρετική προοπτική τόσο για τους αθλητές, οι οποίο ασχολούνται με αθλήματα όπως το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ ή το σκι και υφίστανται συχνά ρήξη του προσθίου χιαστού συνδέσμου, όσο και για το ευρύ κοινό», τονίζει ο Ορθοπαιδικός Χειρουργός Γεώργιος-Ελευθέριος Κατσιφαράκης, Ειδικός Αθλητικών Κακώσεων.
«Σήμερα όλα τα προβλήματα που δημιουργούσε στο παρελθόν η λήψη του επιγονατιδικού τένοντα, όπως ο πόνος στην πρόσθια επιφάνεια του γόνατος, έχουν λυθεί και πλέον οι εξειδικευμένοι ιατροί μπορούν να τον εντάσσουν στη χειρουργική πρακτική τους, με κύριο πλεονέκτημα τη γρήγορη αποκατάσταση και σταθεροποίηση της άρθρωσης.
Η ρήξη του πρόσθιου χιαστού πρέπει να χειρουργείται το συντομότερο δυνατόν, αν η δυσλειτουργία της άρθρωσης επηρεάζει και εμποδίζει τις καθημερινές δραστηριότητες, ή την προπόνηση αν η δραστηριότητα είναι αθλητική. Συγχρόνως ο στόχος είναι να αποφευχθεί η πρόωρη φθορά (οστεοαρθρίτιδα) και να κινηθεί και πάλι φυσιολογικά η άρθρωση του γόνατος.
Ο χειρουργημένος ασθενής μπορεί σε δέκα (10) μέρες να βαδίζει χωρίς υποστήριξη.
Μετά την επέμβαση στον πρόσθιο χιαστό σύνδεσμο, είναι αναγκαίο να ακολουθηθεί πρόγραμμα φυσικοθεραπείας, προκειμένου να ανακτηθεί πλήρως το εύρος της κίνησης. Με την εξέλιξη της ιατρικής, αλλά και της τεχνολογίας που βοήθησε ώστε να κατασκευαστούν ειδικά εργαλεία, όλες οι αρθρώσεις μπορούν να αρθροσκοπηθούν, με το 80% των σχετικών επεμβάσεων να αφορούν στο γόνατο και 20% στην αντίστοιχη άρθρωση του ώμου.
«Αυτό σημαίνει ότι οι εξειδικευμένοι ιατροί μπορούν να επέμβουν διαγνωστικά και πλέον και θεραπευτικά, με μια ελάχιστα επεμβατική μέθοδο με πολύ μικρές τομές του ενός εκατοστού, με μηδενική απώλεια αίματος και με αποτέλεσμα την πλέον εξελιγμένη θεραπευτική προσέγγιση, χωρίς δήθεν υποβοήθηση από ρομποτικά μηχανήματα, τεχνική η οποία δεν υφίσταται στις αρθροσκοπήσεις» καταλήγει ο γιατρός.
Φίλια Μητρομάρα